VAN WAARDE
Jij eeuwigheidsoog ziet
en zag me nooit vergeefs
moeiteloos vernam jij van
mijn existentieel gestommel
terwijl jouw glans zich verjongt
op bevreugdende afroep tot
steun te zijn ieder mens
grondig behoed en bemoedigd
of berooid en verslagen zoals
ik nietig restje waardigheid
onlangs zonk op het wit fluweel
van een archaïsche vulkaanvloer
waar boeddha’s kolken en
in rauw beleven bevrijdend
lichaam op lichaam niemand
ontzien, beseffend
de werkelijkheidsbries die berispt
jonge pelgrims om hun falende
toegang en de loze weelde
van prematuur gedroom
bleek ook ik zo’n dolende vlok
zoon van mythisch sliertenvolk
gelokt door etherische geuren
van echtheid – ons allen toch
beweegt hardnekkig schurend
eelt van misvatting en onmacht
zolang uit grondiger opdracht jij
oog, weigert vliesloos te opereren
leid op zijn minst in kosmisch welkom
ons alvast door je toetsingstraject
met zijn kansrijke toevlucht
en eindeloos veeleisender visie
opdat jouw vredige hartstocht
blijvend geneest het geestbezwendelend
wondvlees en nooit immenser zich
welk mens dan ook waardeert.
◄║►
POORTSPREUK
De draak in het oog
is heer van de druppel
die traant als juweel
in het hart van elk mens.
◄║►
VLIESLOOS
In de vliesloze schoot
van dit wijze moederoog
doordroomde ik eeuwen
afwezige scholing
bevruchting levert vuriger
bloed nu om verdampend
mij te leren ademen
haar vonkende visie.
◄║►
KOKER
In grote oeropenheid
ontvangt de oefenkoker
vulkanische zegen
bevrijdende regen
glijdt over mijn hart en
begroet daar de druppel
op de lijdensbodem
bedaart het spatten en
gisten en dolle gebral
ach wat zouden wij
verkommerend weefsel
zijn zonder vuurvocht.
◄║►
WELGEZIND
Gesloopt worden werkt echt
gewichtloos je bevrijdend
van eeuwen nikszeggendheid
loslaten moest geleerd worden
door deze luie holbewoner
tuk op voedsel en veiligheid
toen dit hol stilaan tot grot werd
na verdelging van jachtdiploma’s
en steeds verser geplukte beloftes
bracht opa met zijn karig theestelletje
mij intiemste zingevingsgebaren
uit bebodemd verdriet
schaamte nu omslachtig opgevoed
laat me stilaan aanvaarden
resterend kijk en hoor en droomspel
maar wordt eenmaal de grot te
welgezind dit mens moet ik slaan
zijn wanden uiteen – ontsleuteld.
◄║►
GEEN VERVAL
De laatste bron is gevrijwaard
van verval omdat achterwaarts
optreedt ooit ommekeer
Mara zal moeten wennen aan
zulk onconventioneel afscheid
al leerde hij inmiddels zingen
bronnewerking
onbegrensd ik zweer
hem te bevatten.
◄║►
ENKEL TOESTROOM
Doorwasemd veld word jij
door wat nooit degenereert
en alle bewegen zo ontgrenst
dat zichzelf schenkend het
werelden overstijgt
in volstrekte hartsbeleving
verheugd dan delen
de wijzen hun doodloos oog
van gunnend onthullen.
◄║►
DE SPRANKELFACTOR
Je valt uiteen
in canonieke bedrijvigheid
adem weigert
de deining van gedroom
het gulle wijsheidspaviljoen
laat niets meer ongemoeid
in haar glaslichtgloed
implodeert mijn geboorte
terzijde staat de dood
versteld over waarom hij
zo braafjes moet bestrijden
zijn smurrie van illusie
maar de dans alweer
gaande toch keert
ieders kansen indachtig
alle partners vonkvrij verwoest.
◄║►
KLUNSWAARDIG
Een goed woordje voor wonderlijkheid.
Het meldt zich op vele manieren
in mijn morsig bestaan
uit tijdloze werking is de taal ervan
aanjager van hartsrust
elke omzwerving spiraalt retour
richting het opvangbekken waar
tweevoudig de kracht pulseert
van absorptie en begenadiging
je kunt hier maar beter leren
eerder ruimer grondiger nog leren
luchtledig je zinnen te bespelen
en je lijf ook sukkelaar
ja ik ben en wil worden een
vaardiger vertolker van deze zang
zijn gangen en wendingen speurend
zonder kleverig doel of komaf
onderricht mij deze finale kunst
je te nestelen in verre cellen
waar zelfs uitgewoonde vorsten
verzadigt hun diepste drijfveer
alleen zo zal schijn van menszijn
zich nalatig en mislukkend
blijvend gaan manifesteren als
onze meest wonderlijke aard.
◄║►