Je valt uiteen
in canonieke bedrijvigheid
adem weigert
de deining van gedroom
het gulle wijsheidspaviljoen
laat niets meer ongemoeid
in haar glaslichtgloed
implodeert mijn geboorte
terzijde staat de dood
versteld over waarom hij
zo braafjes moet bestrijden
zijn smurrie van illusie
maar de dans alweer
gaande toch keert
ieders kansen indachtig
alle partners vonkvrij verwoest.
Uit: Oersteen / Barstens
◄║►