Wiswerk

In een wereld die met blindheid is geslagen
zal ik de trom van doodloosheid roeren.
(Boeddha)

OUD NIEUWS

In lichte oudheid ontmoette ik
mijn grootste held – hij zei
ik zal huilen van vreugde
zodra jij mijn huid doorboort
en ons niet langer propageert
als bijzondere levenssoort

sindsdien laat mijn hart
van toewijding en verlangen
me herinneren aan die normaliteit
door alle leven te zien ademen
in oogopslag na oogopslag
bewogen waarheidswerking

zo treed ook jij mij binnen
en groeten wij elkaar volwaardig
voordat het rooster wordt verkondigd
waarmee het reinigen begint
als kaalslag rond de volheid
van ons nooit geboren bestaan

nu mettertijd blijkt dat niemand
rechtspreekt over motief of methode
zolang de stroom diep gloeiend
ieder sterfelijk weefsel smelt
buig ik des te respectvoller
voor wat ik ooit te horen kreeg.

◄║►

HET REINE

Dit lichaam is een beeld, Plato
zei het toch – alle licht
slaat schaduwen
op leem

grenscorrecties
laten ons zwabberhoofd
dromen over het kiemen
van een glimlach

veel monsterlijker weefsel
uit de misverstane gloed
van ons moeizaam beminnen
is boeddha’s vertrouwd

daarom ga ik dieper en
eerder naar waar echoloos
ieders adem pulseert
liefste – zo lang al

wil vurig
uit koestering ontwaakt
doorheen alle dracht ons hart
behoed en bemoedigd

vieren
hoe Plato’s nooit te verbeelden leraar
ons volkomen in het reine offert
zijn stoere bevrijdingsbeker.

◄║►

INGEDAALD

Vijf minuten houvast
om verontrust te herademen
in dit kosmisch machtsvertoon

acute zinnenwerking
niet traceerbaar is krachtiger
dan de meest solide contracten

broze boeketten geheugenwier
en lauwe beloften – nee, sprenkel
serum van eerlijker gif

moge zorgvuldig verval ons
allen uiterst opgelucht kokhalzen
naar ultieme bevrijding

van diepst ontwaakt fijnst geboren
nergens bewegend weefsel
uit intens vitaal oerverband

laat ik steeds krachtiger zuiverder
kijken naar de dolende mens
zo duister en vreemd miskennend

de tekens van werkelijk lijden
in ieders amechtig veruiterlijkte huid
dit desondanks nog lichtjes dromend

zielsverrukt vlokje
dat alle wezens ondoorgrondelijk lief
vergunt hun ongeboren aard.

◄║►

REGENDRUPPEL

Uit oudste dampkringconstellatie
geperst tot willekeurige wolk
oefent deze regendruppel

met alle medegedoemden
zich bundelend bij stormkracht
in zonnelicht herademend

tegen steeds anonieme vensters
te pletter slaand en haast
onmerkbaar al vergaan tot aardkorst

toch via oceaanzang stijgend weer
thermisch duizelingwekkend
zich in het ongeborene.

◄║►

HERBERG

Neem plaats in kleurrijk dienstverband
en koester niet langer klein contrast,
schenk juist dit hoogst ongrijpbaar bestaan
aan wat jij ten diepste verlangt

de ochtendpoort moge jou openen
een grenzeloos terrein, stralend
van vredig verbonden beleven
hoe elementaire goedheid heerst

welkom in herberg de Juwelenhaard
waar men wijsheid serveert en gemoedsrust:
hartige gerechten naar keuze
voor elke denkbaar grimmige tocht

het traject intussen dat achter je ligt
zal nauwelijks nog herkenbaar zijn,
we hebben onszelf als weefselwezens
nu eenmaal gebrekkig afgesteld

zelden maken vlokjes vlees
duurzaam connectie met innerlijkheid,
dus hoe betrouwbaar is hun zicht
op het nut van het vele profane

wakend berooft ons het vormenspel
van nuchtere greep op dwarrelende zinnen,
terwijl ’s nachts venster na venster
zich opent en zie: je verdwijnt

hoe koerst men dan tussen licht en donker
naar de vanouds aanwezige oever
waar ook mijn leraar verzadigd
door oceanische adem thuiskwam

loslaten leert me de kracht waarderen
die aldoor pulseert en nergens op leunt;
toelaten schenkt ons de levende context
die nergens nog lekt of aanvult

voorheen weigerde ik vrienden zelfs
in mijn particuliere koestermoeras,
maar sinds ik graf en geboorte verliet
neemt Mara er steevast een kijkje

dan groeten we elkaar en glimlachen,
wetend van Boeddha’s sublieme gebaar;
soms geeft hij advies of hoor ik suggestie
en dan dank ik zo’n godheid van harte

want wie heeft méér baat bij ontwaken
dan dit ongeschoold haperschaap:
wie is er niet die mij intiemer nog leert
de synchrone taal van bedoeling

kom dus, neem plaats in je zetel,
dit is het verhaal van de grote kwestie
en van een reis die stilaan ons tovert
tot dansende berg van beleving.

◄║►